Niezwykła historia małej szkoły w Gozdowie
Jednym z największych skarbów małych społeczności wiejskich są ich szkoły. To tam rodzą się przyjaźnie na całe życie, odkrywane są talenty i kształtuje się charakter. W Gozdowie, niewielkiej wsi położonej na obrzeżach lasów, przez lata istniała jedna taka wyjątkowa placówka o charakterze rodzinnej tradycji. Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Gozdowie, choć niewielka, miała w sobie coś niezwykłego.
Oskar był jedynym siódmoklasistą. W klasie trzeciej uczyła się tylko Ewa, a jej siostra Ania jako jedyna w szóstej. Najliczniejsza była ósma – liczyła cztery osoby. Po wakacjach żadne z szesnaściorga dzieci do szkoły w Gozdowie nie wróci. Podstawówka przestaje istnieć.
To wydarzenie było jakby końcem pewnej epoki dla mieszkańców Gozdowa. Od lat szkoła była sercem społeczności. Dzieci uczyły się tu nie tylko przedmiotów szkolnych, ale i wartości, które kultywowały przez lata. Nauczyciele nie tylko przekazywali wiedzę, ale byli jak członkowie rodziny, zawsze gotowi wesprzeć, zrozumieć, pomóc.
Szkoła w Gozdowie to więcej niż tylko budowla z salami lekcyjnymi. To miejsce, które łączyło pokolenia, miejsce, gdzie uczono się szacunku do tradycji i natury. To też przestrzeń, w której rodziły się marzenia i plany na przyszłość.
Decyzja o zamknięciu szkoły była bolesna dla wszystkich. Ale choć budynek nie będzie już służył jako placówka edukacyjna, to duch tej szkoły będzie żył dalej w sercach tych, którzy ją znali. Gozdowska szkoła zapisze się w historii nie tylko jako budynek, ale jako symbol wartości, które uczyła przez lata.
Historia małej szkoły w Gozdowie to historia o więziach, które przetrwały próbę czasu. To opowieść o tym, jak nawet najmniejsze społeczności mogą mieć ogromne znaczenie. Szkoła nie istnieje już fizycznie, ale jej duch pozostanie zawsze wśród mieszkańców Gozdowa, przypominając o wartościach, które są fundamentem każdej społeczności.
Na podstawie: Źródła
Opublikowano: 24 czerwca 2023