Kozacy brali szturmem Zamość, w niedzielę przyjdą po okup
Rok 1648 lubi się powtarzać. W Zamościu dość regularnie. I zawsze wtedy Kozacy usiłują zdobyć miasto bronione przez polskie oddziały. Tak też było w sobotę, drugiego dnia Szturmu Twierdzy Zamość.
Zamość, znanym z niezłomnej obrony, stał się areną wielu bitew i oblężeń. Sobotni szturm był jednym z wielu epizodów w historii miasta, które przez lata opierało się licznej i zdeterminowanej przewadze wroga.
Kozacy, znani ze swojej waleczności i umiejętności partyzanckich, wielokrotnie atakowali Zamość, starając się przełamać jego umocnienia. Ich rajdy na tereny Rzeczypospolitej były stałym źródłem zagrożenia dla granicznego miasta, które pełniło strategiczną rolę w obronie południowo-wschodnich rubieży państwa.
Sobota, drugi dzień szturmu, obfitowała w intensywne walki na ulicach miasta. Polskie oddziały, dobrze wyszkolone i zdyscyplinowane, stawiały zaciekły opór, wykorzystując umiejętnie fortyfikacje i miejskie forty. Kontrataki były szybkie i zdecydowane, często przerywane przez intensywne ostrzały artyleryjskie z obu stron.
Zamość, zbudowany według projektu Bernardina Morandiego, był bastionem renesansowej architektury militarnej. Jego potężne fortyfikacje i plan miasta wzorowany na idealnym wielokącie sprawiały, że zdobycie go było niezwykle trudne i kosztowne dla każdego oblegającego.
Szturm trwał przez cały dzień i noc, zacięta walka w każdym zakątku miasta. Ostatecznie, dzięki heroicznej obronie Polskich oddziałów i sprawnemu dowodzeniu, Kozacy zostali odparci. Cena zwycięstwa była jednak wysoka - straty po obu stronach były dotkliwe, a miasto doświadczyło kolejnych zniszczeń i strat materialnych.
Historia Szturmu Twierdzy Zamość w 1648 roku to kolejny przykład bohaterskiej obrony polskiego miasta przed najeźdźcą. Pozostaje ona symbolem niezłomności i determinacji w obliczu zagrożenia, przypominając o trudach i ofiarach poświęconych w imię ojczyzny.
Opublikowano: 20 maja 2023